niedziela, 28 sierpnia 2016

Ann Patchett - STAN ZDUMIENIA

Ann Patchett amerykańska pisarka swą pierwszą powieść opublikowała w 1992 roku, która doczekała się ekranizacji w 1997 roku - polski tytuł filmu: Patron kłamców.

Stan Zdumienia


Anders Eckman wysłany przez pracodawcę do Brazylii, aby sprawdzić postępy badań naukowych doktor Swenson został uznany za zmarłego. Doktor Swenson w liście do pracodawcy Pana Foxa napisała iż Anders zmarł na gorączkę. Marinie, która od siedmiu lat współpracowała z Andersem w laboratorium i Panu Foxowi przypadło przekazanie tej smutnej wieści Karen. Żona nigdy nie uwierzyła w śmierć męża, nie przekazała synom tej wieści.
Jim Fox dyrektor generalny Vogla finansującego badania naukowe nad lekiem wydłużającym okres płodności u kobiet nakłonił Marinę, prywatnie swą kochankę, aby dokończyła dzieła jakie rozpoczął Anders. Kobiety plemienia Lakaszi zamieszkujące region nad dopływem Amazonki zachowywały płodność do późnego wieku. Marina kiedyś była studentką doktor Swenson. Karen wypłakując łzy twierdziła, że poczułaby gdyby jej mąż umarł i powtarzała uparcie, że nie wierzy w jego śmierć. Jednocześnie błagała Marinę by pojechała do dżungli i przywiozła Andersa z powrotem.
Marina przygotowuje się do wyjazdu. Zaczyna brać lariam - lek zapobiegający zachorowaniu na malarię po którym w nocy budziła się z krzykiem ponieważ dręczyły ją koszmary. Skojarzyła ten fakt z dzieciństwem, gdy miała podobne doznania - przez lata śnił jej się ten sam sen. Matka dopiero teraz przyznaje iż z ojcem zdawali sobie sprawę ze skutków ubocznych zażywania przez nią leku. Marina przez lata była przekonana, że tak na nią działa podróż do Indii.
Gdy Marina przylatuje do Manaus okazuje się, że zaginął jej bagaż. Ku jej zdumieniu na lotnisku czeka na nią Milton, który pomaga jej dotrzeć do hotelu. Przez długie tygodnie Marina czeka na przybycie doktor Swenson, która co kilka miesięcy zjawia się by uzupełnić prowiant. Kiedy zjawia się dawna mentorka Mariny rozmawiają o postępach prac. Marina uważa, iż wykonała zadanie i następnego dnia chce wsiąść w samolot powrotny do Minnesoty o czym telefonicznie informuje Pana Foxa, który sprzeciwia się jej decyzji. Pod wpływem kolejnych wydarzeń Marina wraz z doktor Swenson i Easterem kilkuletnim chłopcem pełniącym funkcję sternika wyrusza w głąb dżungli...

Bardzo ciekawa powieść. Autorka stosuje barwne opisy przenosząc czytelnika w świat dorzecza Amazonki i ludzi, którzy tam żyją.

Polecam!

Clara

czwartek, 18 sierpnia 2016

JO NESBO - PANCERNE SERCE

JO NESBO - PANCERNE SERCE

 Już od pierwszych słów autor wprowadza czytelnika w osłupienie, powoduje przyspieszony rytm serca, by w końcu wywołać przerażenie. Jeśli napięcie ustępuje to tylko na chwilę, by ponownie powrócić ze zdwojoną siłą. 
 Takie są książki autorstwa Jo Nesbo. Książka dla ludzi o spokojnych nerwach, albo dla tych, którzy lubią nieustannie czuć przypływ adrenaliny. Zaskakująca fabuła, okrucieństwo sprawcy zbrodni.
"Pancerne serce pojawia się jak tłumaczył Olav Hole, kiedy klatka piersiowa i przepona ściśnięte masami śniegu nie pozwalają płucom się poruszać. To oznacza, że człowiek ma do dyspozycji jedynie tę ilość tlenu, która już krąży we krwi. mniej więcej litr. A przy zwykłym zużyciu - około ćwierć litra na minutę - śmierć następuje w ciągu czterech minut. Czuł, że ogarnia go panika. potrzebował powietrza. Musiał oddychać! Hary wiedział, że musi przezwyciężyć panikę, że musi być w stanie myśleć. Teraz. Świat na zewnątrz przestał istnieć. Czas, siła ciążenia, temperatura, niczego takiego już nie było. Nie miał pojęcia, gdzie jest góra, a gdzie dół, ani jak długo leży pod śniegiem. Przez głowę przeleciała mu jeszcze jedna maksyma ojca: żeby rozpoznać kierunki, musisz wypchnąć trochę śliny z ust i zobaczyć, w którą stronę ścieka po twarzy. Przeciągnął językiem po podniebieniu. Wiedział, że to lęk i adrenalina je wysuszyły. Otworzył usta i palcami ręki przy twarzy nagarnął trochę śniegu. Pogryzł go, potem znów otworzył usta i pozwolił, by woda z nich wypłynęła. Nozdrza wypełniły mu się wodą, natychmiast więc znów wpadł w panikę i zaczął się szarpać. Ale zamknął usta i wydmuchał wodę. Razem z resztką powietrza z płuc. Niedługo umrze."


Jestem zachwycona Jo Nesbo. Już wiem, że każda jego książka jest warta przeczytania, nie można przejść obojętnie obok tego pisarza. Czyta się autora!

Polecam!

środa, 10 sierpnia 2016

Laura Moriarty - PRZYZWOITKA

Laura Moriarty jest autorką kilku powieści "Przyzwoitka" w 2013 roku była amerykańskim bestselerem. Pisarka mieszka w Kansas i pracuje na tamtejszym uniwersytecie jako wykładowca twórczego pisania.

PRZYZWOITKA



Opowieść o Corze, która jako ochotniczka zgłosiła się do sąsiadki poszukującej Przyzwoitki, która towarzyszyłaby jej nastoletniej córce podczas pobytu w Nowym Jorku. Gdy Cora wraz z Louice wyrusza do Nowego Jorku dowiadujemy się o jej wcześniejszym życiu. Książka opowiada o życiu Cory od początków jej dni spędzonych w Domu dla Opuszczonych Dziewczynek prowadzonym przez zakonnice aż do kresu jej dni. Pamiętnego lata Cora jako Przyzwoitka jest surowa wobec Louice, w czasie gdy jej podopieczna uczestniczy w lekcjach tańca sama stara się dowiedzieć czegoś o swoim pochodzeniu. Zakonnice odmawiają jej dostępu do informacji. Pomimo porażki Cora powraca w to samo miejsce i za sprawą przychylności Josepha wykrada teczkę ze swoimi aktami w których znajduje list naprowadzający ją na poznanie własnych korzeni. Louice nie wraca do swego domu, wyrusza w świat rozpoczynając karierę zawodową tancerki, w późniejszych latach staje się sławną na cały świat aktorką kina niemego, a w kolejnych latach także dźwiękowego. Gdy Joseph traci pracę zabiera swą córkę Gretę z domu dla sierot i wraz z Corą wyrusza w podróż, znajduje schronienie w domu Cory. Ceniąca prawdę Cora sama wymyśla kłamstwa by chronić swych bliskich i do końca życia jedynie cztery osoby znają szokującą prawdę...

Książka została mi polecona. Początkowo nie chciałam po nią sięgnąć. Jednak gdy zaczęłam poznawać losy Cory i jej podopiecznej Louice nie potrafiłam się od niej oderwać. Język przystępny, dobrze się czyta. Różnica pokoleń pomiędzy Corą i Louice jest uwidaczniana niemal na każdym kroku. Wielu z nas w życiu codziennym spotyka się z poglądami swych starszych znajomych między którymi występuje konflikt pokoleniowy. Dzięki temu wątkowi zawartemu w książce łatwiej nam spojrzeć na różnice dotykające nas we współczesnym życiu.

Książka warta uwagi
Polecam!

Clara